بیوگرافی مرجانه گلچین و همسرش +طلاق عکسها و گفتگو با او

مرجانه گلچین بازیگر زن سینما تلویزیون و تئاتر متولد 2 اسفند ماه 1347 است و 50 سال سن دارد و اصالتا اهل رشت و شمال کشور است.

پدر وی نظامی بود که او را در کودکی از دست داد و مادرش نیز خانه دار است . لو یک خواهر هم به نام منیژه دارد که در کارهای موسیقایی با هم همکاری میکنند . عموی مرجانه گلچین نادر گلیچین از نوازندگان مشهور بود که چندی پیش از دنیا رفت. همچنین وی دختر عموی مرجموعه نادیا گلچین هم نیز است

تحصیلات : وی ارغ‌التحصیل از هنرستان موسیقی و کارشناسی کارگردانی سینما از دانشگاه سوره

شروع بازیگری : وی فعالیت در عرصه بازیگری را به تشویق خواهرش منیژه گلچین در تئاتر آغاز نمود و در سال 64 با مجموعه تلویزیونی آیینه کار در تلویزیون را آغاز نمود.

ازدواج و طلاق از همسرش

مرجانه گلچین چندین سال قبل با کریم آشتی از کارگردان سینما ازدواج نمود و این ازدواج دوامی نداشت و از یکدیگر جدا شدند . وی هیچ فرزندی ندارد و تصاویر منتشر شده منتسب به بچه های وی کذب است.

کریم آتشی کیست ؟

کریم آتشی متولد 1343 شهرری، دارای مدرک دکترای علوم سیاسی و کارشناسی مهندسی عمران می باشد. وی فعالیت هنری را با کارگردانی فیلم های کوتاه و فعالیت سینمایی را در سال 1369 آغاز کرد و نخستین تجربه سینمایی او فیلم «پنجاه روز التهاب» است.

مرجانه گلچین در کنار خواهر و مادرش

اینستاگرام مرجانه گلیچین : Instagram / Marjanehgolchin

زندگی در خارج کشور

گلچین برای مدتی حدود ده سال در کشور انگلیس زندگی کرد. از سال ۱۳۷۴ تا سال ۱۳۸۳ از سینما و تلویزیون فاصله گرفت و بعد از بازگشت برای اولین بار در سریال کلانتر بازی کرد.

شهرت و شناخته شدن

وی برای اولین بار در سال 1364 با مجموعه آیینه شناخته شد و بعد از آن مدتی از بازیگری به دلیل سفر به خارج کشور فاصله گرفت . اما بعد از بازگشت با حضور در سریال زیر زمین بازیگری را ادامه داد . اما محبوبیت در سال 1387 با بازی در سریال بزنگاه به کارگردانی رضا عطاران که در ماه رمضان پخش میشد چندین برار شد.

گفتگو با مرجانه گلیچین

چه شد شما که بازیگر طنز نبودید تبدیل به پای ثابت آثار طنز شدید؟

آن سال‌های دهه 60 که اوج کار من بود خیلی این کارهای مناسبتی مرسوم نبود فقط برای عید نوروز سریال ویژه عید می‌ساختند آن هم در قالب برنامه‌ای به نام پیک شادی. درست است من آن زمان بیشتر کارهای جدی انجام می‌دادم اما سابقه حضور در کار طنز چه در تئاتر، چه در تلویزیون و سینما را داشتم و این سوءتفاهمی بیشتر نیست که بعضی‌ها فکر می‌کنند من قبلا تجربه کار طنز را نداشتم.

مشخصا در سریال آینه که البته سریال طنز نبود اما تم طنز داشت و بعضی قسمت‌هایش مثل دهن‌بین و چشم‌روشنی و… من نقش طنز داشتم. آقای منوچهر پوراحمد برادر کیومرث پوراحمد هم در همان سال‌ها ازدواج پرماجرا را با بازی آقای اکبر عبدی و خانم شهلا ریاحی و من کار کردند. آن هم کار طنز بود. همین‌طور چراغ خانه که کار دیگری از ایشان بود. حتی یادم است آن موقع تئاتری کمدی به نام بوزینه جان الدوله را در حال و هوای جنگ روی صحنه بردیم که با استقبال زیاد مخاطبان مواجه شد. باز آن بعدها در دهه هفتاد، سریال‌های مناسبتی برای رمضان و محرم مرسوم شد که من کار نمی‌کردم و در دهه هشتاد همانطور که گفتم با یک سریال مناسبتی برای رمضان برگشتم.

فکر می‌کنید مشکل از کجاست که در ژانرهای دیگر به شما نقشی پیشنهاد نمی‌شود؟

خب البته این مساله در همه جای دنیا تقریبا به همین شکل است و بازیگری که به عنوان بازیگر طنز شناخته می‌شود کمتر شانس حضور در آثاری متفاوت را دارد. اما در ایران کمی هم برمی‌گردد به اینکه ما هنوز خیلی در زمینه متن قوی نیستیم و برای همین پیشنهادهای متنوع کم داریم و کمتر روی شخصیت‌پردازی کار می‌شود. طبیعتا راحت‌ترین کار است که بازیگر را در همان نقش و قالبی که قبلا جواب پس داده دوباره استفاده کنیم.

بنابراین این تکرار خیلی تقصیر بازیگر نیست. بازیگر از راه بازیگری زندگی می‌کند و ممکن است اگر بخواهد دست نگه دارد و منتظر یک نقش متفاوت در گونه دیگری بنشیند هیچ وقت این شانس را پیدا نکند که نقش ایده‌آلش را بازی کند.

همیشه این برای من جای سوال است چطور بازیگری که در دهه شصت جزو بازیگران فعال و مطرح سینمای ایران بوده است و شاید اغراق نباشد اگر بگویم جزو تک ستاره‌های آسمان سینمای ایران در دهه شصت بودم امروز هیچ پیشنهاد سینمایی ندارم.

دست و بالم بسته است، انتخاب‌های محدودی دارم. قطعا اگر موقعیتش را داشتم و دست و بالم باز بود بهترین‌ها را انتخاب می‌کردم. به هر حال اینکه بعد از سال‌ها با شکل و شمایل دیگری برگشتم باعث شده مردم کمی تصویر گذشته من را فراموش کنند اما خیلی خوشحالم که هنوز هم دوستم دارند کارهایم مورد استقبال واقع می‌شود. به طور مشخص طنز کار کردن برایم تجربه ای جدید و خوشایند بوده و هست به خصوص در کارهای رئال و خیلی نزدیک به زندگی واقعی مردم مثل بزنگاه آقای عطاران که این ویژگی را داشت.

کار طنز سخت‌تر است یا بازی در ژانرهای دیگر؟

نمی‌توانم دقیقا بگویم، کار طنز سختی‌های خاص خودش را دارد به خصوص در ایران که خنداندن مردم کار بسیار سختی است و کمدین‌های زن دست و بال‌شان بسته است، البته به هرحال نکات مثبت خودش را هم دارد.

با توجه به اینکه اکثر کارهای سال‌های اخیرتان طنز بوده، نگران نیستید از این به بعد شما را فقط برای حضور در کارهای طنز دعوت کنند؟

صددرصد نگرانم، مگر می‌شود نگران این مساله نباشم. با خودم فکر می‌کنم یعنی از این به بعد فقط من را با این مشخصه خواهند شناخت، اما به هرحال واقعیت این است که این تصویر در این چند ساله از من در ذهن مخاطب نقش بسته و به سختی می‌توان تغییرش دارد. در صورتی‌که من در دهه 60 جزو معدود ستارگان زن فیلم‌های درام و جدی بودم؛ زمانی که خیلی از همکاران امروز ما حتی هنوز بازیگر نشده بودند. الان چندان چاره‌ای ندارم، چون تمام کارهایی که به من پیشنهاد می‌شوند طنز هستند. سعی می‌کنم در بین همین پیشنهادها انتخاب‌های متنوع‌تر داشته باشم مثلا نقشم در راه در رو، خوش‌نشین ها، شمس‌العماره و… با هم کاملا متفاوت بود.

عکسهای اینستاگرام مرجانه گلچین

یک دل و دو دلدار

این روزها زندگی من به دو عزیزم اختصاص دارد. یکی مادرم که دوست داشتنی ترین و مهم ترین آدم زندگی ام است که متاسفانه الان در بستر بیماری هستند و من با افتخار و عشق بیشتر ساعات روزم را به مراقبت از ایشان می پردازم. عزیز دیگر من حرفه ام است. عاشق کارم هستم و از کودکی می دانستم تنها شغلی که دوست دارم و خواهم داشت بازیگری است. بسیاری از همکارانم بعد از مدتی که به این حرفه پرداختند وارد کارهای دیگر شدند و یا در کنار آن به کارهای دیگر مثل کارگردانی و طراحی صحنه و … هم پرداختند اما من همیشه فقط بازیگر بودم و خواهم بود.

بازیگری کار بسیار سختی است. ساعات کار ما طولانی و فشرده و در مکان های مختلف است. بیشتر وقت ها شب کار هستیم. برای همین سریال سه دونگ، سه دونگ من بسیار خسته شدم مخصوصا اواخر کار که خیلی برنامه مان فشرده بود و من به شدت کمبود خواب داشتم تا جایی که دچار ضعف جسمانی و کسالت شده بودم. اما همین که بعد از پخش آن مردم وقتی من را در کوچه و خیابان می بینند از کار تعریف می کنند و خسته نباشید می گویند برایم یک دنیا ارزش دارد و همه خستگی ها و سختی ها را از یادم می برد.

درباره فرزندانی که متولد نشدند

من فرزندی ندارم. همیشه فکر می کنم تعادل برقرار کردن بین کار و فعالیت های اجتماعی و زندگی خانوادگی برای هر زنی کار سختی است. مخصوصا در سبک زندگی زنان ایرانی که خیلی به خانواده توجه و رسیدگی می کنند . من یک اخلاق شخصی دارم که وقتی مسئولیتی را قبول می کنم باید به بهترین نحو آن را انجام بدهم. مادر شدن هم مسئولیت بسیار سنگینی است و زنی که این مسئولیت را قبول می کند باید بسیار باگذشت و فداکار باشد.

من هیچ وقت این توانایی را با توجه به کار سنگین ، خاص و زمان برم در خود ندیدم که بخواهم بچه دار شوم. در جامعه در حال توسعه امروز، با مشکلات و گرفتاری های بی پایان زندگی مدرن در شهرهای بزرگ، با این همه فشار و استرس با خود می گویم دیگر موجود بی گناهی را به عوارض این زندگی دچار نکنیم. شما زندگی ما را با مادران مان مقایسه کنید. مادر من 7 تا بچه دارد. من بچه ندارم و خواهرم 2 بچه دارد. خواهرزاده ام یک بچه دارد که او هم شاید در آینده اصلا نخواهد فرزندی داشته باشد.

مرجانه گلچین نقش حلیمه در نفس گرم

تصاویر مرجانه گلچین بازیگر زن سینما و تلویزیون

تنهایی پر هیاهو

نمی دانم درگیر چه هستم و چه می کنم. تنها می دانم زندگی خیلی سرعت گرفته و لذت زندگی کمتر شده. من در آپارتمانی زندگی می کنم که هر طبقه سه واحد دارد . باور نمی کنید هیچ کدام از همسایه‌های کنار دستی مان را نمی شناسم و نمی بینم شان فقط گاهی از سر و صدا ی باربر و جابه جایی وسایل می فهمم اسباب کشی دارند. در حالیکه وقتی ما بچه بودیم نزدیک ترین اطرافیان مان همسایه های مان بودند. این زندگی ماشینی ما را به اینجا رسانده و من عمیقا از اینکه اینقدر به سمت تنهاتر شدن می رویم می ترسم. یکی از علت های اینکه بیشتر طنز کار می کنم همین است. با خودم می گویم مردم کم گیر و گرفتاری دارند که حالا ما هم غصه دارشان کنیم. باور کنید مردم من را در کوچه و خیابان می بینند از ته دل می گویند خدا عمرتان بدهد که خنده به لب مردم می آورید.

مرجانه گلچین در پشت صحنه سریال آرماندو

فیلمهای سینمایی

غزاله (محسن شاه محمدی) (۱۳۹۵)
شاباش (۱۳۹۵)
خنده در باران (داریوش فرهنگ) (۱۳۸۹)
متهم (۱۳۷۵)
دام (۱۳۷۴)
سلام به انتظار (۱۳۷۴)

بی‌قرار (۱۳۷۳)
عروسی خون (مجید جوانمرد) (۱۳۷۳)
مجازات (۱۳۷۳)
ضربه طوفان (۱۳۷۲)

چشمهایم برای تو (۱۳۷۱)
چهارشنبه عزیز (حمید تمجیدی) (۱۳۷۱)
دو نیمه سیب (کیانوش عیاری) (۱۳۷۰)
دیدار در استانبول (۱۳۷۰)

دو سرنوشت (۱۳۶۸)
رانده شده (۱۳۶۸)
شب بیست و نهم (حمید رخشانی) (۱۳۶۸)
پرنده کوچک خوشبختی (پوران درخشنده) (۱۳۶۶)
گل مریم (۱۳۶۶)
قصه زندگی (۱۳۶۵)

نمایش خانگی

۱۳۹۲ شاهگوش بازیگر
۱۳۹۱ این زن‌ها بازیگر
۱۳۸۹ با من شوخی نکن بازیگر

سریال های مرجانه گلچین

1397 آرماندو
۱۳۹۴ نفس گرم
۱۳۹۱ دزد و پلیس
۱۳۹۰ نقطه سر خط

۱۳۹۰ راه در رو
۱۳۸۹–۱۳۹۰ سه دونگ، سه دونگ
۱۳۸۹ دارا و ندار

۱۳۸۹ خوش‌نشین‌ها
۱۳۸۸ شمس‌العماره
۱۳۸۷ تله‌فیلم «پل»
۱۳۸۷ بزنگاه
۱۳۸۵ زیرزمین
۱۳۸۴ کلانتر2

۱۳۸۴ پنجره
۱۳۷۸ سقوط
۱۳۷۵ گریز
۱۳۷۴ تازیانه بر باد
۱۳۶۷–۱۳۷۲ آینه عبرت
۱۳۷۱ گزارش، نقطه صفر

۱۳۶۸ ازدواج پرماجرا
۱۳۶۸ چراغ خانه
۱۳۶۸ سلامتی چه خوبه!
۱۳۶۶ درخت دوستی
۱۳۶۴ آئینه
۱۳۶۴ تله‌تئاتر «حنایی و روباه مکار»